نهج البلاغه(1)

اثبات ولایت فقیه

در خطبه 173 نهج البلاغه:

اَیُّهَا النّاسُ، اِنَّ اَحَقَّ النّاسِ بِهذَا الاَْمْرِ اَقْواهُمْ عَلَیْهِ، وَاَعْلَمُهُمْ بِاَمْرِ اللّهِ فیهِ.

ای مردم بهترین فرد برای امر حکومت و به دست گرفتن آن کفایت ترین آن ها است که بتواند این کار را به بهترین وجه انجام دهد و کسی باشد که بالاترین علم را در این مسائل نسبت به نظر خداوند داشته باشد/  فَاِنْ شَغَبَ شاغِبٌ اسْتُعْتِبَ،فَاِنْ اَبى قُوتِلَ. وَ لَعَمْرى لَئِنْ کانَتِ الاِْمامَةُ لاتَنْعَقِدُ حَتّى یَحْضُرَها

و اگر در یک چنین حکومتی شخصی سر پیچی کرد و خواست فتنه ای به راه بیاندازد ،این شخص شایسته عتاب است و می توان اورا مورد مواخذه قرار داد و اگر ادامه داد و امر حکومت را تبعیت نکرد باید جنگید با او یا کشته شود

واضح است که امر خدا در باره ی خلافت را تنها کسی میداند که فقه را آموخته باشد و اگر کسی فقه را نیاموخته باشد نظر اسلام را در شرایط مختلف برای انجام امور نمی داند. از طرفی هم باید توانا و قوی باشد برای انجام این امور که اگر این توانایی را نداشته باشد علم وی به دردش نمی‌خورد.