بسم الله الرحمن الرحیم
چند وقتی است تقریبا تمامی مردم ایران درگیر پیگیری خبر هایی از مهمترین رویداد دستگاه دیپلماسی کشور هستند که این موضوع ذهن بسیاری از آن ها را مشغول به خود کرده است. فارغ از اینکه هر جناحی تمایل به چه نوع مذاکره یا گرایش به استراتزی خاصی داشته باشد اکثریت مردم بی صبرانه انتظار روشن شدن تکلیف را دارندو و این سوال مکرر تکرار می شود که چه زمانی این مذاکرات به پایان می رسد و ما قادر به استیفای حقوق خود خواهیم بود؟
غربزدگی (2)-جذبه قدرت و رهبری در زمان شاه!
((رهبر غرب زده ی ما بر سر موج می‌رود و زیر پایش سفت نیست و به همین علت وضعش هیچ روشن نیست. در مقابل هیچ مسئله ای وهیچ مشکلی نمی تواند وضع بگیرد گیج است، هردم 
شب آخر
دو بیتو یا علی!
هر آن چه رنگِ تعلق مباد بر بَدَنم...مَباد، جامه مَبادا کفن مَبادا سر...
ابن مرجانه روز اول حکومت بر کوفه: (احساس می‌کنم این مشکل جز با شدّت عمل از میان نخواهد رفت، بدانید که من بی‌گناه را به جای گناه‌کار و مردم حاضر را به جای افراد غائِب کیفر خواهم کرد و شما را بر جای خود خواهم نشاند!) تهدید کردن از ابتدای تاریخ یکی از راه‌کار های مبارزه با حس جوان‌مردی و آزادگی مردم بوده است؛ به طوری که قرآن نیز همین مسئله را درباره فرعون یادآور می شود: إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الْأَرْض.. یَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ یَسْتَحْیی نِساءَهُمْ (قصص4)فرعون در زمین برتری جویی میکرد وطائفه ای را ضعیف قرار داده بود و پسرانشان را سر می‌برید و زنان را نیز به اسارت می‌برد. این حربه باعث ایجاد رُعب و وحشت درمیان مردم می‌شود و فکر قیام را از آنان می‌گیرد. خطر این عمل در اینست که فکر مردم را راکد کند و نمی‌توانند به تغییر یا ایستادگی و مقاومت فکر کنند. ابن مرجانه بدون هیچ درنگی قاصد امام به مردم بصره را به قتل رساند و رفتار مشابه وی با هانی بن عروة و مسلم بن عقیل نیز برای همین امر است که مردم فکر حرکت را از سر خود بیرون کنند...به نخل آویختن میثم تمار نیز برای همین بود...ایجاد رعب و وحشت تنها در مردمی اثر می‌کند که هنوز حبّ دنیا و دنیا دوستی داشته باشند که اگر مردمی این مسئله را برای خود حلّ کردند و وابستگی به دنیا و آنچه در آن است نداشتند این مردم منتظران واقعی می‌شوند...چون راه قیام سرباز می‌خواهد. سرباز یعنی کسی که مهترین امر(سرش) برایش بازی است و در راه هدف برایش ارزشی ندارد..بله حکومت علوی سر باز می خواهد نه سر بار.
بنازم امّ وهب را به پاره ی تن گفت...برو به معرکه با سر ولی میا با سر
نقطه سر خط...
