جهان بینی اسلامی(4)

دین شناسی

 

  (بشر یک موجود خاصی است که زندگی اش باید زندگی اجتماعی باشد یعنی بدون اینکه با یکدیگر زندگی کنند و با یکدیگر ارتباط داشته باشند و زندگی تعاونی داشته باشند امکان پذیر نیست.)[1] همانظور که در مقدمه توضیح داده شد عالم ، عالم تزاحم است و این تزاحمات مانع سعادت است.[2]

جهان بینی اسلامی(3)

 

نظام عرضی

(در جهان بینی اسلامی علاوه بر نظام طولی که در عالم حکم فرماست و همه معلول ها را به علت العلل می‌رساند نظام عرضی نیز برای جهان متصور است[1] و این نظام شرایط مادی و اعدادی(آماده کردن) بوجود آمدن یک پدیده را تعیین می کند:

(به موجب این نظام است که تاریخ جهان وضع قطعى و مشخّصى پیدا مى‏کند. هر حادثه در مکان و زمان خاصى پدید مى‏آید؛ و هر زمان خاص و مکان خاص، ظرف حوادث معیّنى مى‏گردد.ما معمولًا وقتى یکى از پدیده‏ها را مورد سؤال و تردید قرار مى‏دهیم فقط به خود آن پدیده توجه مى‏کنیم، حساب نمى‏کنیم که آن پدیده در نظام هستى چه جایى و چه وضعى دارد؟